(از این رو ما روزه گرفتیم و نزد خدا دعا کردیم تا خدا خودش از ما مراقبت کند و او هم دعاهای ما را مستجاب نمود) عزرا ۸: ۲۳

بهتر است بدانیم که به یاد تشنگان و گرسنگان روزه نمی گیریم،‌ بلکه با روزه گرفتن در جسم مرده و در روح حیاتی دوباره می گیریم. روزه قدرت و اقتدار در پادشاهی خدا را به ما می دهد.

در کتاب مقدس در قسمت های مختلف افراد بسیاری روزه گرفته اند. از نمونه های بارز آن  می توان به روزه داوود اشاره کرد. داوود که به علت ارتباط با زن همسایه خود (اوریا، یکی از سرداران داود) در گناه بسر می برد، بخاطر باردار شدن آن زن مجبور به کشتن اوریا شد، پس گناه بزرگتری نیز انجام داده بود. داود بعد از شنیدن پیغام خداوند از جانب ناتان نبی، فهمید خداوند گناهاش را بخشیده و به خاطر گناهش نمی میرد ولی فرزندش محکوم به مرگ است، از خداوند خواهش کرد تا اورا شفا دهد. پس روزه گرفت و تمام شب به روی زمین خوابید و هفت روز نان نخورد و در روز هفتم کودکش مرد. بله، داوود روزه گرفت زیرا فکر می کرد که شاید خداوند بر او رحم کند و او شفا یابد اما بعد از مرگ کودکش به حمام رفت و بعد غذا خورد.

نمونه ای دیگر در کتاب مقدس روزه ای است که موسی می گیرد. موسی به بالای کوه (سینا) رفت و مدت ۴۰ شبانه روز درآنجا ماند، بدون نوشیدن آب و خوردن غذا تا اینکه توانست ده فرمان را از خداوند در دو لوح دریافت کند.

همچنین، استر که یک یهودی بود به همسری خشایار شاه درآمد، در آن زمان شخصی به نام (هامان) به مقام صدارت منصوب شد و پادشاه فرمان داد که تمام مأموران و خادمان دربار در برابر او تعظیم کنند اما (مردخای) که فامیل ملکه استر بود و یهودی بود این کار را نکرد، نهایتاً هامون دسیسه ای چید و خواست طبق فرمان پادشاه تمام یهودیان را به هلاکت رساند پس ملکه استر از این ماجرا با خبر شد و برای نجات قوم خود به همراه  تمام ندیمه ها و قومش سه شبانه روز روزه گرفتند و نخوردند و نیاشامیدند. بعد از سه روز به نزد پادشاه رفت و خداوند که همیشه به یهودیان وفادار بود به آنها کمک نمود و هامان اعدام شد و یهودیان نجات یافتند.

روزه ی معروفی در کتاب مقدس است که در کتاب دانیال آن را می بینیم. دانیال برای دریافت دانش و فهم، ۲۱ روز به روزه نشست که در آن فقط آب و سبزیجات می خورد و هیچ گونه گوشت و شرابی نمی خورد. روزه ی عزرا که در کنار رود اهوا از همه خواست تا قومش با او روزه بگیرند و با فروتنی از خدای خویش بخواهند تا آنها را در سفرشان رهبری کند و از خود و فرزندان و اموالشان محافظت کند.

در انجیل متی در باب ۴ به نمونه ای از روزه می رسیم که عیسی مسیح انجام داد اشاره می کند. وقتی عیسی تعمید گرفت، روح القدس عیسی را به بیابان برد و چهل شبانه روز روزه گرفت و سرانجام گرسنه شد. روزه ی عیسی بدون خوردن غذا بود اما آب می نوشید.
در زمانی که عیسی در بین مردم بود و هنوز به صلیب کشیده نشده بود، حواریون و مسیحیان روزه نمی گرفتند، اما بعد از اینکه عیسی به آسمان صعود نمود، روزه می گرفتند.همانطورکه در جواب این سؤال که فریسیان از عیسی پرسیدند که چرا یاران تو مانند یاران یحیی روزه نمیگیرند؟ در مرقس ۲ عیسی چنین پاسخ می دهد: ” اما زمانی خواهد آمد که داماد از ایشان گرفته می شود و در آن وقت روزه خواهند گرفت. ” آری تا زمانی که خداوند در میان شاگردان بود نیازی به روزه گرفتن نبود اما حال که او در آسمان و در ملکوت است، برای دریافت خواسته ها و هدایایمان نیاز به دعا کردن و روزه گرفتن داریم، باشد که خدا بوسیله ی روزه گرفتن و دعا کردن از ما برای جلال دادن نامش استفاده نماید.