ايمان، اطمينانى است به چيزهايى كه به آن اميدواريم و اعتقادى است به چيزهايى كه نمی بينيم. (عبرانيان ١:١١)
 
ايمانى كه با آن روى آبها راه برويد، يا ابرها را كنار بزنيد و دست خدا را ببينيد ايمانى واقعى است.

بدون ايمان محال است كه انسان خدا را خشنود سازد. (عبرانيان ٦:١١) 

ایمان ثمر می دهد.

يك باغدار را در نظر بگيريد، درختانى كه ميوه می دهند براى او دوست داشتنى خواهند بود، در صورتيكه درختان بدون میوه براى او بى ارزش هستند و باغدار آنها را قطع مي كند و در آتش مي سوزاند. حال اگر ايمانتان ثمر ندهد، آیا براى خداوند خشنود است؟! وقتى ايمان می آوريم، توبه می كنيم و ثمر می دهيم و اين ايمانى است واقعى، ايمانى كه تا صعود ایماندار به آسمان در حال رشد است، پس ثمر ايمان را زمان، ثابت مي كند. 
در كتاب مقدس نمونه هاى بسيارى از ايمان هاى واقعى ذکر شده اند و افراد زيادى با ايمانهاى راسخ وجود داشته اند. به طور مثال ايمان خنوخ قابل وصف نيست، چنانکه خدا او را بدون مرگ به حيات ديگر برد. ايمان ابراهيم كه به او در كهنسالى نسلهايى بسان ستارگان آسمان و شنهاى ساحل داد، همچنين ايمان موسى كه او و قومش را از دريا گذراند و نمونه هایى ديگر …

ايمان در عهد جديد نيز در بسيارى از افراد مشخص است، سردار رومى را به ياد آوريد كه به عيسى گفت تو فقط از همانجايى كه هستى بگو و غلام من شفا می بيند، خود عيسى فرمود چنين ايمانى در بين اسراییل نديده ام كه سردار رومى دارد، آرى ايمان ما نيز بايد چنين باشد كه بخواهيم و بشود. ايمان كور را به ياد آوريد كه به عيسى گفت مرا بينا كن وبينا شد. يايروس سرپرست كنيسه را به خاطر آوريد كه با وجود اينكه به او خبر مي دهند كه دخترش مرده است، با ايمان به حرف خدا اعتماد مي كند و دخترش را زنده به آغوش مي كشد.

همه داستان زن مبتلا به خونريزى را مي دانيد كه فقط با يك اشاره دستش را به رداى عيسى می زند و بعد از ١٢ سال از خونريزى شفا می گیرد. شخص جزامى كه فقط با جمله ای از عیسی که می گوید، پاک شو، از جزام شفا يافت. اينگونه ايمان ها خشنود خداوند است.
حال مي خواهیم با آوردن اين نمونه ها به ايمانى اشاره كنیم كه ايمانى عظيم است و اوج ايمان را بازگو می كند. عيسى كه هم ذات با خداست، به شكل انسان به روى زمين می آيد و نجات را برای ایمانداران به ارمغان می آورد تا گناهانشان بخشيده شود.

عيسى مسيح نمادی از اوج ايمان است .

در رساله فيليپيان، باب دو به طور كامل در مورد محبت سرشار عيسى اشاره می كند كه با فروتنى از اراده خدا اطاعت می كند. عيسى به خاطر ما گناهكارمحسوب شد تا از طريق او، ما نيك و عادل به حساب آييم و فيض خدا را دريافت نماييم. حال كه فيض را دريافت نموده ايم بهتر است پياله هاى خود را پُر كنيم تا با ايمانى جنگنده ،آن را لبریز تحويل گيريم.

ايمان دستى است كه وقتى دراز می شود، پُر برميگردد.

​

 پس بهتر است براى ايمانمان در دعا باشيم و دعا را بدون ايمان آغاز نكنیم، چون بايد بدانيم مطابق ايمان، دریافت می کنیم.
ايمان داشته باشيم هر چه بر زبان جارى شود، از دل نشأت گرفته است، پس هميشه به زبان اعتراف كنيم كه ايمان داريم. 

حال با ايمان از قايق بيرون آييم و روى آب با عيسى راه رویم و به طوفان ها به نام عيسى مسیح فرمان دهيم که آرام گیرند.